Genderreveal

Word het nu een jongen of een meisje? Onze familie was heel nieuwsgierig. Helemaal begrijpelijk want ik kon zelf ook niet wachten om het te weten. Toen ik zestien weken zwanger was gingen we vol verwachting naar de vroedvrouw, hopende dat onze kleine spruit een beetje meewerken wou zodat de grote vraag beantwoord werd.

Julia wou bijvoorbeeld niet meewerken bij de zestien weken echo. Ze zat op haar poepje met haar beentjes opgetrokken en was niet van plan een andere positie aan te nemen. Deze keer hadden we meer succes. Ons kleintje was in een hele actieve bui en zwom rond dat het een lieve lust was en opeens zagen we iets in beeld verschijnen dat maar één ding kon zijn, een piemeltje!

We waren superblij, eigenlijk niet persé omdat het een jongen is want met een tweede dochter waren we even blij geweest, maar vooral omdat we een gezond babytje zagen rondzwemmen in mijn buik. Hoewel ik zeker al een maand beweging voelde twijfelde ik soms of het de baby wel was maar na zijn capriolen op beeldscherm gezien te hebben wist ik het zeker.

Julia was bij de echo en hoewel ze afgeleid was door alles dat er te zien was op deze nieuwe locatie vond ze het toch leuk om te zien. Thuis bekeken we de beelden opnieuw samen met de toekomstige grote zus en ze leek even enthousiast te zijn met het piemeltje als wij! Ze liep al zingend door de woonkamer: ‘hoera, een piemeltje, een piemeltje, de baby heeft een piemeltje,…’

Toch leek het verschil tussen jongens en meisjes of broertjes en zusjes op dat moment nog niet helemaal duidelijk voor haar. Zoals ik reeds vertelde in een vorig blogje. Gelukkig want bij het eerst volgende bezoek aan oma en opa werd ze op de rooster gelegd. Vooral haar tante was super benieuwd of er nu een neefje of een nichtje op komst was maar Julia bleef volhouden dat het gewoon een baby zou worden. Uiteindelijk viel haar frank wat het verschil tussen jongens en meisjes betreft. Zij is ze een meisje en de baby wordt een jongen!

Aanvankelijk dachten we het geslacht geheim te houden tot de geboorte, zoals we ook bij onze dochter deden, maar nu grote zus op de hoogte was leek dit plan niet meer haalbaar. Dan maar een genderreveal!  Vooral mijn mama vind het leuk dat het geslacht een verassing blijft hoewel ze het ook leuk vind om te vissen naar wat het nu zal worden. Daarom wou ik de onthulling toch een beetje speciaal maken en het niet gewoon even op tafel smijten tussen de soep en de pattatten. Hoe we de zwangerschap aankondigden kan je ook op mijn blog lezen.

Pasen leek het ideale moment om ons geheim te delen. Bijna 20 weken zwanger was ik tegen dan! Julia en ik gingen op zoek naar een kartonnen paasei en blauwe paaseitjes om het te vullen. Ik vulde het ei eerst op met blauwe en zilveren lintjes die ik krulde om wat extra glans toe te voegen. Tijdens een vorig knutselmoment maakten Julia en ik mooie kaartjes waar ik een begeleidend tekstje op schreef: ‘de paashaas wil je een geheimpje verklappen….’

Mijn ouders waren verrast en hadden natuurlijk onmiddellijk door dat er een kleinzoon op komst was! Voor mijn grootouders, die het paasfeest organiseerden, maakte ik ook zo’n paasei want ook zij waren zo benieuwd! De kleur van de eitjes was voor mijn grootmoeder niet zo’n duidelijke aanwijzing aangezien vroeger blauw voor een meisje en roze voor een jongen gebruikt werd, een plaatsgevonden gewoonte. Gelukkig maakte het mannelijk symbool veel duidelijk.

Het was dadelijk duidelijk, onze zoon is welkom in de familie en net als wij kunnen ze niet wachten tot het augustus is!

Ik kon natuurlijk niet wachten om de eerste kleertjes voor onze kleine man te kopen! De griep probeerde er een stokje voor te teken maar gelukkig bestaat er zoiets als online winkelen! Dino’s, fietsjes en bergen, dat is eens iets anders dan bloemetjes en prinsessen!

 

Hielden jullie het geslacht geheim of vertelden jullie het ook, en met of zonder genderreveal?